Gaza, czyli biała tkanina o właściwościach chłonnych, jest najpopularniejszym materiałem opatrunkowym. Gaza to miękki, łatwo dopasowujący się kształtem do powierzchni rany materiał. Jej spoisty charakter zapobiega zostawaniu włókien w ranie i dlatego najskuteczniejsza jest tam, gdzie inne materiały opatrunkowe mogą się przyklejać do rany lub poparzonej skóry. Należy pamiętać, że gaza nie chroni przed przenikaniem drobnoustrojów. Co więcej, kompresy z gazy szybko się brudzą, co wymusza częste zmiany opatrunków. Do zamocowania gazy na ranie konieczne jest użycie przylepca, bandaża bądź opaski. Najczęściej gaza jest używana do tamowania krwawień i bandażowania ran.
Gazę otrzymuje się z włókien bawełnianych (Tela gossypii), wiskozowych (Tela cellulosi) lub ich mieszaniny (Tela gossypii et cellulosi). Jeśli chodzi o technologię produkcji gazy, to obejmuje ona następujące etapy: snucie przędzy, krochmalenie i powlekanie przędzy, tkanie gazy, suszenie oraz obróbkę chemiczną. Kolejne fazy to warzenie w sodzie kaustycznej, płukanie, bielenie, płukanie po bieleniu oraz suszenie połączone ze zwijaniem. Suszenie suchym gorącym powietrzem zmniejsza ilość ewentualnych zanieczyszczeń drobnoustrojami.
Gaza produkowana jest w dużych zwojach i stosowana jest najczęściej w postaci kompresów wielowarstwowych, serwet operacyjnych, bandaży, tamponów i tupferów. Włókna gazy charakteryzują się silnym skrętem, co zabezpiecza wysuwaniu się luźnych nitek.
Gaza, nawet niesterylna musi spełniać normy czystości mikrobiologicznej i nie może zawierać bakterii z rodzaju Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa oraz rodziny Enterobacteriaceae. W celu ułatwienia procesu technologicznego jakim jest tkanie gazy, stosuje się skrobię. Jej obecność w gotowym opatrunku z gazy jest jednak niepożądana, ponieważ stanowić może pożywkę dla bakterii. Skrobię wykrywa się roztworami jodu. Gazę sterylizuje się termicznie w autoklawie w temperaturze 121ºC przez 20 minut. Po sterylizacji może być stosowana bezpośrednio na ranę [2].
Rozróżniamy 8 rodzajów gazy bawełnianej higroskopijnej w zależności od liczby nitek przypadających na 1 cm2, wytrzymałości nitek wątku i osnowy oraz masy – 13, „lekka” i „ciężka”, 17, 18, 20, 22, 24a i 24b. Farmakopea Europejska umieszcza jeszcze gazę 12 nitkową. Czas tonięcia gazy nie dłuższy niż 10s jest właściwością fizyczną warunkującą jej dobrą higroskopijność (podatność na wchłanianie wilgoci).
Do każdego wyrobu z gazy może być trwale dołączona nitka nasączona siarczanem baru, wplatana w czasie produkcji, pozwalająca w razie potrzeby zlokalizować materiał za pomocą promieni rentgenowskich lub ultrasonografu.
W naszym sklepie posiadamy szeroką ofertę opatrunków z gazy. Kompresy z gazy dostępne są w różnych rozmiarach, w dwóch wersjach: niejałowej i jałowej, 13- lub 17-nitkowe, 8-, 12- i 16-warstwowe. Gaza, z której wykonane są kompresy, produkowana jest ze 100% włókien bawełnianych, bez domieszek innych włókien. Ponadto gaza zabezpieczona jest przed pyleniem i wysnuwaniem się pojedynczych nitek z gotowych wyrobów. Proces produkcji gazy opatrunkowej zapewnia powtarzalność parametrów, gwarantuje zachowanie doskonałej chłonności wyrobu. Bielenie odbywa się w sposób czysty ekologicznie, bez użycia chloru. Trwałość włókien uzyskuje się poprzez silny skręt przędzy [3].
Produkty z gazy dostępne w naszym sklepie spełniają wymogi Farmakopei brytyjskiej i innych krajów europejskich, jak również wymagania zharmonizowanych norm.
NETOGRAFIA
[1]. http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/teks;3986048.html
[2]. http://www.aptekarzpolski.pl/2015/07/07-2015-po-nitce-do-kompresu/
[3]. https://mercatormedical.eu/produkty/opatrunki/Wyroby-z-gazy-bawelnianej